“What does it take to keep a knowledge tradition alive?”
Toen in 1959 zo’n honderdduizend Tibetanen hun land moesten ontvluchten, verloren ze meer dan hun fysieke thuis: ze verloren een groot deel van hun erfgoed. Vele heilige teksten en manuscripten werden vernietigd tijdens de invasie. Van de geschriften die gered konden worden ging de kwaliteit sterk achteruit omdat ze niet op een juiste manier konden worden bewaard.
Dit verlies heeft een vernietigend effect gehad op een cultuur die zo diep verankerd is in spirituele leringen. Beroofd van de kostbare geschriften en kunst die de basis vormden van hun cultuur, werden de vluchtelingen geconfronteerd met een toekomst waarin hun levenswijze mogelijk zou verdwijnen.
Ook al hebben ze voortgang gemaakt in de afgelopen jaren, de Tibetaanse vluchtelingen hebben nog steeds hulp van buiten nodig voor de enorme uitdaging waar ze voor staan: de voortzetting van hun culturele erfenis. Gelukkig blijven het Tibetan Aid Project en de zusterorganisaties toegewijd aan het herstel en de opbouw van de Tibetaanse cultuur. Via de productie en distributie van heilige teksten, kunst en gebedsmolens, speelt het Tibetan Aid Project een essentiele rol in het herstel van een schitterend en onvervangbaar erfgoed, een bron van oneindige waarde voor de hele mensheid.