Wat gebeurde er in Tibet? De Chinese invasie van Tibet in 1959 heeft geleid tot de verwoesting van een unieke culturele en religieuze traditie. De genocide die op deze invasie volgde heeft aan meer dan één miljoen Tibetanen het leven gekost. Het Rode Leger plunderde en verwoeste bijna alle 6.000 kloosters, waarvan sommigen dateerden uit de 8e eeuw. De Tibetaanse cultuur is nauw verbonden met de boeddhistische religieuze traditie en de verwoesting van de kloosters staat dan ook gelijk aan het wegvagen van de gehele geschiedenis en cultuur van het Tibetaanse volk.

Verlies van tradities en waarden

Niet alleen zijn de tempels, kloosters en bibliotheken verwoest, maar ook de harten en geesten van de mensen zijn diep geraakt. De ruïnes zijn een voortdurende herinnering aan de verwoestingen, en aan het verlies van de oude levenswijze. Over een generatie zullen er slechts weinig Tibetanen zijn die zich de oude tradities en de geestelijke waarden kunnen herinneren die eens werden gekoesterd in het Land van de Sneeuw.

Tibetanen in ballingschap

Na de inval van de Chinezen ontvluchtten meer dan 100.000 Tibetanen hun vaderland. Na een gevaarlijke en uitputtende tocht over het Himalaya gebergte, waarbij velen het leven verloren, arriveerden deze vluchtelingen in India en Nepal. Nu, na meer dan 40 jaar Chinese bezetting, ontvluchten de Tibetanen nog steeds hun land in de hoop elders te kunnen leven volgens hun eigen religieuze en culturele opvattingen. In vluchtelingenkampen in India en Nepal proberen zij te overleven en hun unieke traditie voor toekomstige generaties te behouden.